Herbert Seibt

Notities

De Maassector tussen Arcen en Venlo werd door 56.ID aangevallen. Bij Grubbenvorst (Velden) viel IR.192 aan, ondersteund door een compagnie pioniers, ondersteund door artillerie en een batterij 8,8 cm zwaar antitankgeschut voor bunkerbestrijding. De sector werd verdedigd door zes kazematten, een stuk 8-staal en een stuk PAG en bezet door 2-III-26.RI. De eerste grote Duitse aanval over de rivier werd voorafgegaan door een intensieve artilleriebeschieting. Desondanks werd de aanval afgeslagen. De tweede poging slaagde wel. Desondanks moest ook aan Grubbenvorstse oever nog gestreden worden om de laatste weerstand op te ruimen. Het was een kostbare operatie voor de Duitsers geweest.
De aanduiding Hauptfeldwebel was geen rang, maar een functie. Het was de oudste onderofficier in een compagnie (of equivalent). Normaliter werd de functie door een Oberfeldwebel (rang) of Stabsfeldwebel (rang) verricht, maar kon ook door een lagere onderofficier worden verricht met de toevoeging 'Diensttuer'. De Hauptfeldwebel werd meestal als 'Spiess' aangeduid en had twee vlak naast elkaar geplaatste ringen om de mouwen van zijn uniformjas en meestal een specifieke leren tas ('Meldetasche') waarin zijn dienststaten zaten. De functie was geen gevechtsfunctie, maar een administratieve.
The Maasector between Arcen and Venlo was attacked by 56.ID. At the village Grubbenvorst (Velden) IR.192 attacked, supported by a company of pioneers, artillery and a battery of 8,8 cm heavy antitank guns for bunker cracking purposes. The sector was defended by 2-III-26.RI which had six small bunkers, an obsolete 8,4 cm field gun and a modern AT gun at their disposal. The first German assault wave across the wide river was preluded by intensive artillery fire. Nevertheless the assault was repelled by the defences. A second attempt, again supported by prior heavy weapons support, succeeded though. But yet the defence did not cease fire. The first German landing party had to spend the rest of the morning mopping up remaining resistance pockets along the west bank of the Maas. It had been a costly affaire.
The designation Hauptfeldwebel was not a rank, but an appointment. He was usually the eldest NCO in a company (or equivalent unit). Normally he was in rank an Oberfeldwebel or Stabsfeldwebel, but also more junior NCO's could be Hauptfeldwebel, but then with the addition 'Diensttuer'. The Hauptfeldwebel was often referred to as 'Spiess' and had two rings of braid on the cuffs of his sleeves, often accompanied by a function specific pouch. The Hauptfeldwebel was more of an administrative function than a combat function.

Herbert Seibt

Notities

Beeldmateriaal

Relevante links