Print deze pagina

De auteur

Over Hugo …

Lang geleden, als klein mannetje, werd ik ooit eens geconfronteerd met het feit dat opa tegen de Duitsers gevochten had. Opa was een held en dat beeld hield de kleine man hoog in het vaandel. Tot het moment dat ik er tijdens een familiebezoek mee geconfronteerd werd dat we Duits bloed in de familie hebben en 2 familieleden hun dienstplicht vervulden in het Duitse leger tijdens de oorlog ...

Gespreken met leeftijdsgenoten deden mij al ras besluiten dit onderwerp niet meer aan te snijden, maar de kiem van interesse was geplant. Via mijn vaders aankopen van de boeken van Eppo Brongers, begon een kleine speurtocht die al snel zijn einde vond in andere prioriteiten.

Mijn verhuizing naar Dordrecht en de realistische wargame Combat Mission veranderden dat echter drastisch. De afwezigheid van scenario’s over het Nederlandse strijdtoneel in 1940 deden mij besluiten deze dan maar te gaan maken. Aangezien binnen de cirkel van spelers de historische scenario’s veruit het populairst waren besloot ondergetekende weer in de boeken van Brongers te duiken. Daar kwamen wat andere boeken bij, wat bezoekjes aan het NIMH en alras kwam de speurder in mij boven, die tot de conclusie kwam dat de beschikbare informatie nagenoeg geheel uit dezelfde, vooral Nederlandse, bronnen kwam. Op zich vreemd als je het hebt over twee strijdende partijen. Te vaak kwam ik de opmerking tegen dat van Duitse bronnen niets bekend was, zelfs in de herdrukken van jaren later.

Het medium internet had inmiddels zijn intrede gedaan en zodoende kwam ik bij buitenlandse sites veelal een stortvloed aan Duits bronmateriaal tegen. De Nederlandse sites vervielen nog steeds veelal in het herhalen van de populaire Nederlandse geschiedschrijving. Variaties op de Brongers verhalen zeg maar. 

En dan begint het te kriebelen; je vraagt je af waarom de Nederlandse onderzoekers, ook die in dienst van de overheid, kennelijk niet de “vreemde conclusietrekkingen, tegenstrijdigheden en mogelijke onwaarheden” zien die jij wel ziet, en het kennelijke gebrek aan Duits bronmateriaal bij deze heren.

Dan gaat het vervolgens snel: een Duits boekje kopen op e-bay, een paar foto’s, toch maar weer een boekje erbij, een verslag en weer een boek en nog één, en nog één, en voor je het weet zit je in een nieuwe hobby. Je leert een terzake deskundige Duitser kennen, legt kontakten met andere geïnteresseerde Nederlanders, daar komt vervolgens een Amerikaan bij, en zo breidt je netwerk zich snel uit. Toen kwam een volgende stap. Ik postte eens iets op de site van Stichting De Greb, mailde een aantal keren met Eppo Brongers, had een aantal ontmoetingen met Jens van de Vorm, en liep uiteindelijk Allert Goossens tegen het lijf. Kort daarop gevolgd door het eerste bezoek aan het Duitse militaire archief in Freiburg, wat een hele belevenis was. Dan realiseer je je dat je er inmiddels heel diep inzit en dat meer informatie verzamelen bijna dwangmatig wordt …

Het allermooiste voor mij aan deze hobby is het onderzoek. Met name de overleggen, discussies en soms tot irritatieniveau opgedreven uitwisselingen [in de zin van ‘elkaar uitdagen’, advocaat van de duivel spelen] met Allert zijn geweldig en onvervangbaar. Het opzoeken en rechercheren van Duits bronmateriaal, het vinden van antwoorden, het weerleggen van oude en het verzamelen van nieuwe feiten en omstandigheden uit materiaal dat ergens voorhanden is en alleen gezocht, gevonden en benut moet worden. Daarnaast het voorkomen van tunnelvisie in de onderzoeken, het niet klakkeloos herhalen wat al zo vaak gezegd en geschreven is en bovenal het daadwerkelijk bijdragen aan (kleine) veranderingen in de geschiedschrijving, is onvervangbaar en sterken om door te gaan met deze “missie”. Dat daarbij de steun van het thuisfront onontbeerlijk is moge duidelijk zijn.

Rest mij nog de hoop uit te spreken dat voor de lezers van deze website mag blijken dat een gedegen en onbevooroordeeld onderzoek ten grondslag heeft gelegen aan de resultaten die op deze site staan gepubliceerd. En dat het anderen zal uitdagen dit onderzoek in de toekomst te vervolmaken aangezien nieuw bronmateriaal zich blijft aandienen en veel mensen soms fracties informatie over bepaalde gebeurtenissen hebben die niet in de officiële bronnen zijn terug te vinden. Het dient alleen gezocht, gevonden en benut te worden. Dat klinkt eenvoudiger dan het is, maar Allert en ik zien in het tomeloos zoeken naar nieuwe informatie de essentie in het ontsluiten van die nieuwe informatie en dus over details van de strijd in mei 1940.

Hugo van Dijk

« Intro